hoşlanan erkeğin adım atmama sebebi

i̇şaret beklemektedir..

reddedilme korkusu.

''mutlak pişman olacaksın yaptıklarından veya yapmadıklarından'' bu söz aklına gelsin korkanın çocuğu olmaz

çok s.ktr yemiştir(küfürü mazur görünüz)

karşı tarafın sevgilisi vardır yoksa çoktan adımı atmıştı

meslek lisesinde kişi başına 3 erkek düşünce uzaklaşmışdır o konulardan :d

kız yüzüne bakmıyodur

çapraz bağlarının kopması???

özgüven eksikliği olabilir

karşı taraf kendisinden hoşlanmıyor olabilir ve o da aralarının bozulmasından korkuyordur.

bunca zaman adım attık bi faydasını göremedik ben de bıraktım

belkide ayakları falan kopmuştur çok olumsuz düşünmeyelim bence

üniversitede aynı sınıftayız reddederse alay konusu olmamak için

şahsen benden hoşlanan erkek varsa bile "eyvallah koçum ama o iş yatar sen bana yenge bul en iyisi" diyeceğimi bildiği için adım atmaz

reddedilmekten korkabilir, kaybetmekten korkabilir, erkekler de korkar sonuçta

ne özgüveni amk elimiz ayağımız düzgün değil cebimize beş kuruş para yok. adım atmak aptallık olur asıl. kimse bizim aklımızı kalbimizi sevmiyor ki. bu yüzden sonsuza kadar platonik aşk

ya ben mesaj atiyorum mesela sonra karsimdaki hic konusma baslatmiyor hep ben selam yaziyorum 4 5 gun sonra da daha da yazmiyorum sonra ne oldu ilgin mi bitti tepkisiyle karsilasiyorum cok sacma

mazoşisttir başkası adım atsın kızın gönlü kaysın o da ızdırabını çeksin istiyodur

''aman ağzımızın tadı kaçmasın ali rıza bey.''

korkaktır

reddedilme korkusu,hoşlanılan kişinin bir ilişki içerisinde olması,hoşlanılan kişiyle yakın arkadaş olmak ve dostluğu bozmak istememek,hoşlanılan kişinin farklı bir cinsel yönelime sahip olması ve dolayısıyla bir ilişki içerisine giremeyecek olmak gibi nedenleri olabilir...

kızın sevgilisi vardır.

belki benim gibi o da kaçınılmaz sondan korkuyordur. yani sanki şu zamana kadar her şey bir kısır döngüydü. bi yerden sonra insanı sıkan ve niye uğraşıyorum diye kendini sorgulatan bir kısır döngü. ali lidar'ın da dediği gibi; küsmesi,barışması,ayılması,bayılması hatta eninde sonunda kaçınılmaz ayrılması. ne gerek var?

mevcut bulunmakta olan samimiyeti kaybetme korkusu...

üniversite hedefi var. onun hayatına girip bunu elinden alamam. ama arkadaşı olarak her ne olursa olsun desteğim sonsuz

önündeki lys sınavıdır bazen.ah şu sınav olmasa terliklerimle koşardım ona ...

aldatsam mı aldatmasam mı tereddütü

3 hafta boyunca kesintisiz bakıştık ama gerizekalı yanıma konuşmaya bile gelmeyince dedim ben gideyim adımın kızı erkeği olmaz. gittim numaramı verdim 1 hafta sonra mesaj attı konuştuk yaklaşık 2-3 hafta kadar. i̇ltifatlar, işte 'sana olan hislerim çok masumca' demeler falan derken bu bana 3 gün boyunca mesaj atmadı, ben attığımda da cevap alamadım, sonra beni engelledi whatsapp'tan (bir miktar üzülmüş olabilirim). arkadaşımın whatsapp'tan baktığımda bi kızla fotoğrafı vardı. nişan fotoğrafı. kız öyle bi aşkla bakmış ki anlatamam.. durumunda da tarihi yazıyodu, mayısta nişanlanmışlar. biz ağustosta bakışıp temmuz da konuşmuştuk. yani benimle bakışırken ve konuşurken nişanlıymış. kendimi de geçtim kıza üzüldüm, kim bilir daha kimleri böyle kandırıp kimlerle konuşmuştur. (bkz: orospu çocukluğu nedir?)

hoşlanılandır o hoşlanan olsa duramazsın

erkek kız fark etmez özgüvensizlik ters terpme korkusu

çirkinlik

utanıyoruz arkadaşlar. i̇lk adımı her zaman erkek atmaz. kızlar lütfen siz de biraz bize yardımcı olun. gelin konuşun falan. biz utanıyoz bak.

sevgilisi varmış

her şeyden önce ondan hoşlanıyor muyum bilmiyorum. sonra onunla arkadaşız ve o daima beni arkadaş olarak görmüştür herhalde. dahasını düşünmemiştir. aslına bakarsanız onunla arkadaştan ötesini düşündüğüm için bazen kendimden utanıyorum. bazen onu istiyorum ama bazen de onsuz gayet normal bir şekilde yaşayabileceğimi düşünüyorum. daha önce böyle olmazdı. aşık oldum derdim, gözüm başka bir şeyi, gerçekleri görmezdi. artık gerçekleri biraz daha iyi görebiliyorum. bir kızla ne kadar uyumlu olabilirim bunu daha iyi anlayabiloyorum.

"biraz ümidim olsa, ömür boyu beklerdim." kafam hafif dumanlı

ego ego bunlar hep ego o pis egolarınız

bende bir süredir bu insanlardan biriyim. sürekli çevrenmde olan bir kız var. hoştur kendileri. lakin hayat şartları sebebiyle işe başladım, okul da bi yandan gidiyor, müzik grubum ile çalışmalar yapıyoruz derken zaman kalmıyor. uyumak için bile maksimum 6 saat kullanıyorum yoksa 24 saat yetmiyor. şimdi ben nasıl gideyim, kızla konuşayım da hayatımın büyük bi kısmını ona adayayım? yoksa biliyorum, sende boş değilsin yani *swh*

hoşlanıyor mu bilmiyorum ama hoşlanıyor kabul ederek benim kısıtlamam onun o olmasına izin vermemem saçma sapan hareketlerim diyorum. tüm suç bende nolur geri dön tülaaay seni çok seviyom aşkım

kendimi seçenek olarak göstermek istememe sebebi ayrıca sevgilisi vardır mantığıyla bakıyorum

öyle şeyler yaşattınız ki artık hoşlansam bile bi kıza açılamıycam en azından arkadaş kalalım zira sevdiğimi söyledikten sonra benim için arkadaşlık mümkün değil.

kaybetme korkusu..

benim için öyle biri yok ama şöyle olabilir gururludur or gözü yükseklerdedir or harem kuracaktır

ayağımiz yerden kesildi ondandir

arkadaşlığı tehlikeye atmaya korktuğum için açılamıyorum bir çok kişinin adım atmama sebebi budur bence istediğim zaman o güzel yüzüne bakabildiğim birine açılıp iyice durumu batırırsam daha kötü olur diye düşünüyorum.

bi ışık yakın o koşar zaten

Rastgele Harbiden erkekler niye adım atmıyorsunuz? Ya da atıyorsanız niye bir ileri iki geri yapıyorsunuz ? Taktik mi bunlar nedir yani